Eelt en blaren

Meester Rik Jacobs heeft zich de blaren gesjouwd, getimmerd, geschilderd en tenslotte verhuisd. Doos voor doos gingen door mijn inmiddels eeltige handen. Dat bureau moet naar boven? Geen probleem, dat til ik wel even de trap op. En de zoveelste lamp die ver boven mijn macht bestemd is, hang ik dan ook meteen wel op. Schroefje in het verse stucwerk draaien, zonder dat de scheuren mijn spoor achterlaten? Deur afhangen? Plank ophangen? Plintje plaatsen? I’m your man!

Mevrouw Jacobs kijkt me bewonderend aan terwijl ik deze pennenvrucht met haar deel. “Kan jij dat allemaal? Wanneer heb je dat geleerd?” Tikje cynisme is mijn eega niet vreemd en pas nu ik het nalees realiseer ik me dat de gedroomde béwondering slechts vérwondering was. Als in weinig vertrouwen in de goede afloop. Het ook niet helemaal geloven. Ze zou er niet van opkijken als ik in werkelijkheid náást iemand had gestaan die de zaag, meetlat en boormachine hanteerde. Terwijl de verhuisdozen vakkundig en efficiënt op de juiste plek verschenen. Een lift het sjouwwerk uit handen nam en anders mijn een stuk jongere en sportievere collega’s de klus al geklaard hadden voordat ik ‘laat mij maar even’ had kunnen prevelen. Al hoeft mijn liefhebbende echtgenote die gedachten niet zo hardop te uiten, ze heeft volkomen gelijk natuurlijk. Boys will be boys, die zetten de borst soms wat hoger zodat ze nog sterker en stoerder overkomen dan ze normaal al zijn. Tja, dan haakt de misses af. “Doe effe normaal, man. Als ik een macho wil meemaken, dan ga ik gewoon weer op vakantie naar Italië!” De rest van mijn verhaal hoeft ze niet te horen. “Het wordt ongetwijfeld een ont-zet-tend goed verhaal. Wat zeg ik? Het beste verhaal ever…” Dik dertig jaar samen en nog steeds weet ik niet zeker of ze het nu meent of…

Maar nu terug naar de vragen die deze column inleidden. Ik oog lekker bruin, een stuk slanker en veel energieker zeker. Dat kan. Ik zie het niet, hoor mijn wederhelft er ook niet over, maar geloof het direct. Want we zijn deze zomer dus met het Wormerveerse kantoor verhuisd. Een heerlijk ruim pand aan de Oude Blaauwweg 2. Op het bedrijventerrein dus uitstekend bereikbaar vanuit alle hoeken van de Zaanstreek. Met parkeergelegenheid voor en naast de deur. Hier hebben we de baliefunctie, kunnen particulieren, instellingen en bedrijven terecht met hun vragen over hoe geld, goed en bezit te beschermen tegen van buiten- of van binnenkomend onheil en/ of belastingvriendelijk te bestemmen. Wij vertellen graag hoe het zit met erfrecht, opstalrecht, ondernemingsrecht, schenkingsrecht, het recht om te sterven, te scheiden of scheve gezichten te riskeren. Scenario’s schetsen, rampen vermijden. Vastleggen, vastleggen, vastleggen. Tot je blaauw ziet. En blaren hebt. Of eelt. Zolang dat niet op je ziel is. Want het notariaat is mensenwerk en dagelijks doorspekt met emoties.

Eureka! Mijn vrouw checkt alleen of ik nog wel gevoelig genoeg ben!

Mr. R. Jacobs

Zaannotarissen